تملیک عین بدون عوض و به طور منجّز. ماده ٧٩۵ قانون مدنی در تعریف آن گفته  است : « عقدی است که به موجب آن یک مفر مالی را مجّاناً به دیگری تملیک می  کند. تملیک کننده را واهب و طرف دیگر را متّهب و مالی که مورد هبه است عین  موهوبه گویند »

     هبه اعم از هدیه است، زیرا در هبه شرط نیست که مورد آن، ( عین  موهوبه ) از مکانی به مکان دیگر نقل شود نیز قصد اکرام و تعظیم در آن شود؛  حال آنکه این هر دو در هدیه شرط است. به همین جهت در مال غیر منقول کلمه  هدیه استعمال نمی شود ونمی گویند باغ یا خانه را هدیه کرد.

     هبه به معنی اعم، تملیک مال است بدون عوض؛ ولو اینکه برای تشویق و  جبران زحمت کسی باشد ( جایزه ) یا به قصد قربت به عمل آمده و متّهب فقیر  باشد ( صدقه ) و حتی وقف هم داخل ماهیت هبه به معنی اعم است. در حالی که در  هبه به معنی اخص که عین مال منتقل می شود ماهیت وقف از آن خارج است هرچند  صدقه و جایزه و هدیه در آن وارد می شود.